زمان مطالعه: 2 دقیقه پس از آزادی بهاء از زندان، حکومت وقت تصمیم گرفت که حسینعلی بهاء و برادرش میرزا یحیی را به عراق تبعید کند تا دیگر مجالی برای اغتشاش نداشته باشند که این مطلب در «تلخیص تاریخ نبیل زرندی» این گونه آمده است: »حکومت ایران بعد از مشورت به حضرت بهاء الله امر کرد که تا یک ماه دیگر ایران را ترک

زمان مطالعه: < 1 دقیقه همان گونه که گفته شد میرزا یحیی و میرزا حسینعلی که هر دو فرزندان میرزا عباس نوری بودند از برجسته‏ترین اصحاب و یاران باب بودند و باب نیز به آنان نظر داشته است، مخصوصا در وصیتنامه‏ای که به میرزا یحیی می‏نویسد او را به عنوان خدای بعد از خودش نام می‏برد، متن وصیتنامه او چنین است: «الله اکبر تکبیرا کبیرا،

زمان مطالعه: 3 دقیقه میرزا یحیی نیز مانند باب کلماتی را به سبک کلمات عرفانی و معنوی ایراد نموده که با دقت نظر می‏توان دریافت که در اول امر بهائیت هنوز بویی از عقاید اسلامی از این کلمات استشمام می‏شود، و اصطلاحاتی در آنهاست که حاکی از یک سبک مشترک گفتاری و نوشتاری در بین سران این فرقه است که سعی می‏کرده‏اند کلمات را

زمان مطالعه: 2 دقیقه پس از مدتی که هر دو برادر در بغداد به سر بردند ناگاه بین آنان اختلافات و منازعاتی در گرفت و هر کدام دیگری را متهم به چیزی ساختند و این مشاجرات چندان زیاد شد که حسینعلی سر از فرمان برادرش تافت و او را متهم به تصرف در حریم سید علی محمد باب کرد چنان که در کتاب «بدیع»

زمان مطالعه: < 1 دقیقه دولت عثمانی که جار و جنجال دو طرف را نظاره می‏کرد و هتک حرمت پیروان آن دو را نسبت به یکدیگر می‏دید و از طرفی نمی‏خواست در مملکت او بلوایی بپا شود ناچار تصمیم گرفت که بین آنان جدایی بیندازد، بنابراین حسینعلی را به عکا (یکی از شهرهای فلسطین) و میرزا یحیی را به قبرس تبعید کرد. آیتی در «کواکب

زمان مطالعه: < 1 دقیقه یکی از عقایدی که باب آن را در میان بابیان رایج کرد عقیده به شخصی بود که بعد از باب ظهور می‏کند. خود او در کتاب «بیان«، باب 6 وقت ظهور من یظهره الله را این طور عنوان می‏کند: »من یظهره الله بعد از عدد مستغاث بیاید (که به حساب ابجد 2001 است(.« و همین امر موجب اختلاف بین حسینعلی