زمان مطالعه: < 1 دقیقه در سال 1268 ناصرالدین شاه از طرف طرفداران سید باب در تهران مورد سوء قصد و حمله قرار گرفت، ولی جان سالم به در برد. پس از این حادثه بابی‌ها مورد تعقیب قرار گرفته، عده‌ای از آنان دستگیر و زندانی شدند. میرزا بهاء نیز از جمله دستگیرشدگان بود و در تهران زندانی شد. وی پس از حدود یک سال زندانی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه با آغاز دعوت میرزا حسینعلی، رقابت دو برادر بر سر فرماندهی بر «بابیان» علناً آغاز و کم کم به اوج خود رسیده تا جایی که طرفین یکدیگر را تهدید به مرگ می‌کردند. لذا، دولت عثمانی هر دو را به دادگاه کشانید. دادگاه دستور داد هر یک از دو برادر با گروه پیرو خود به نقطه‌ای دور از هم فرستاده شوند.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وقتی که میرزا حسینعلی احساس کرد، دعوت او مؤ‌ثّر افتاد و عدّه‌ای بر گرد او حلقه زدند، نوع دعوتش را در مراحل مختلف زمانی تغییر داد. وی پس از ادّعای «من یظهره الله» و مهدویت، دعوی «رجعت حسینی» و «رجعت مسیحی» نمود. و به تدریج سلسله صعودی این ادّعاها به رسالت و شارعیت و حلول خدا در او با تجسّد

زمان مطالعه: < 1 دقیقه با مرگ میرزا حسینعلی، بابیان و بهائیان در حالت صبر و انتظار به سر می‌بردند تا این که پسر ارشد میرزا حسینعلی به نام عباس افندی – که بعدها «عبدالبهاء» لقب گرفت‌. تلاش گسترده‌ای را آغاز کرد و ضمن هدایت و رهبری این فرقه، به تبلیغات فراگیر دست زد. وی که در محیط حکومت عثمانی و در داخل ایران مجالی

زمان مطالعه: 2 دقیقه در سال 1921، با مرگ عبدالبهاء، شوقی افندی نوه دختری میرزا حسینعلی زعامت بهائیان را بر عهده گرفت که تا 1957 ادامه یافت. بنا به نقلی، شوقی افندی پیش از مرگش، طرح تأ‌سیس تشکیلاتی به نام «بیت العدل» را صادر کرد و چون می‌دانست که بعد از وی این تشکیلات را باید شخصی مطمئن اداره کند، «چارلز میسن ریمن» آمریکایی

زمان مطالعه: 2 دقیقه پیش از آن که دخالت مستقیم و غیر مستقیم استعمارگران در اختراع یا تأ‌یید و ترویج مسلک بهائیت را ملاحظه کنیم، شایسته است به یک ویژگی دیرینه استعمار در موضوع «مذهب تراشی» توجه کنیم. یکی از سیاست‌هایی که دشمنان ادیان الهی، همواره آن را دنبال می‌کردند، تحریف مذهب حق و اختراع مذهب جدید به جای آن بود. «مذهب تراشی» از