هر نجاست و ناپاکی که در جهان بود به یمن طلوع میرزا، پاک و طاهر گردید!
این عبارت اقدس است:
»قد انغمست الاشیاء فی بحر الطهاره فی اول الرضوان اذ تجلینا علی من فی الامکان…»
در اول ماه رضوان که ما بر اهل امکان تجلی کردیم، همه اشیاء در دریای پاکی و طهارت وارد شدند…!
لذا در بهائیت مطابق این حکم، هیچ چیز نجسی وجود ندارد یعنی ادرار و مدفوع انسان و حیوان و خون و شراب و مردار انسان و حیوان و… همه پاک هستند و دیگر نباید آنها را نجاست خواند زیرا به میمنت ظهور جناب میرزا در اول ماه رضوان، اصلا نام نجاست از روی همه اشیاء نجس برداشته شد و همه در دریای طهارت و پاکی غوطه ور شدند…!
و طبیعتا کسانی هم که بدلیل عدم رعایت این نجاست و پاکی، نجس بودند (مثل مشرکین) به تبع پاک شدن همه نجاسات، آنها هم پاک شدند!
پس نه تنها حکم نا پاک بودن از همه نجاسات برداشته شد بلکه حکم ناپاکی از مشرکین و ملل دیگر هم برداشته شد و آنها هم پاک گشتند. این هم عبارت اقدس در این زمینه:
»و کذلک رفع الله حکم دون الطهاره عن کل الاشیاء و عن ملل اخری موهبه من الله…»
و بدینگونه خداوند حکم عدم پاکی را از همه اشیاء و نیز ملل دیگر برداشت تا بر شما موهبتی کرده باشد…!
در واقع برای آنکه جوابی به پرسشگران از این حکم عجیب بدهد دلیل این حکم را از جانب خدا – که تا به حال توسط همه پیامبرانش اینها را نجس اعلام کرده بود – یک «هدیه و موهبت از ناحیه خدا برای مردم» اعلام می نماید!
سپس در ادامه این موهبت الهی (یعنی پاک شدن یکباره همه نجس ها) شگفتی دیگر را رقم می زند و اختصاصا از آب نطفه (منی) نام می برد و می گوید:
به خاطر مهربانی خدا بر مردمان، خداوند حکم به پاک و طاهر شدن منی داد. بروید و با روح و ریحان خدا را بخاطر این مرحمت شکر کنید!
متن اقدس:
»قد حکم الله بالطهاره علی ماءالنطفه رحمه من عنده علی البریه اشکروه بالروح و الریحان…»
اما چرک ها و مکروهات (اوساخ) را دستور می دهد سه بار با آبی که به خاطر هوا تغییر نکرده بشویند!
پژوهشگر در اقدس با این متن ها به این پرسش ها می رسد:
1- در اول رضوان چه اتفاق فیزیکی و شیمیائی در عالم رخ داد که همه نجاسات پاک شدند؟!
2- آیا بهائی در برخورد با ادرار و مدفوع و مردار و سایر نجاساتی که حالا پاک اعلام شده پرهیزی دارد؟! و آیا آلودگی به این نجاسات را بد نمی شمرد (چون آنها پاکند و هر حکمی که بر سایر پاک ها می شود بر اینها هم جاری می کند(؟
3- وقتی همه نجاسات پاک شدند چکیدن قطره خون و منی و ادرار بر لباس و بدن مثل چکیدن آب و آب میوه می شود و اشکالی در بدن و لباس ایجاد نمی کند؟!
4- اگر حکم پاک بودن این نجاسات، مرحمت و موهبت خدائی است این خدا چرا با امم قبل این مهربانی را نکرده و اینقدر آنها را بخاطر رعایت حد نجاست و پاکی به زحمت انداخته است؟!
5- چرک ها (اوساخ) چه پلیدی دارند که باید سه بار با آب شسته شوند اما نجاسات این پلیدی را ندارند و حکم شستن برای آنها ذکر نشده است؟!
6- آیا با امثال این احکام شگفت، بنیاد خداپرستی ویران نمی شود زیرا هر عاقلی با شنیدن این احکام با خود می گوید:
این جناب خدا چه خدائی است که شش هزار سال با نجاست و پاکی مردم را سرکار گذاشته و یکباره دلش به رحم آمده و همه را پاک اعلام نموده است؟!
7- گیرم که اقدس بگوید همه قاذورات و نجاسات پاکند آیا دانش جدید هم این ها را پاک می داند؟!
آیا در بیمارستانها با لباس و ملحفه های بیماران که آلوده به خون و نجاسات است برخورد پاکی و عدم آلودگی می کنند؟!
