زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در کتاب فرائد می گوید: «در ظهور مظاهر امر الله، عالم شرایع و آداب و عوائد و سنن و القاب، متبدل ومتجدد می گردد و لهذا اسماء حسنی و القاب علیا ـ که خاصه‌ی امر الله است ـ نیز جدید و بدیع می گرد (تا این که می گوید) حضرت رسول ملقب به لقب کریم و اسم عظیم خاتم الأنبیاء و خاتم النبیین که هرگز به خاطر یهود و نصاری خطور ننموده بود، موسوم و معروف گشت، کذا در ظهور نقطه‌ی اولی ـ یعنی باب ـ در حینی که اهل اسلام جز لقب قائم و مهدی نمی دانستند، حضرتش به امر الله و إذنه به القاب فخیمه باب و نقطه‌ی اولی و رب اعلی ـ تعالی الله عما یقول ـ امتیاز و اشتهار یافت؛ لهذا اتباع آن حضرت، وجود مقدسش را جز با این القاب نمی خوانند و حضرتش را به وصف امامت و نبوت موصوف نمی دانند«.
