»خاتمیت بر محور قرآن» از منظر قرآن:
در این بخش به این مهم می پردازیم که قرآن کتاب جاودانه ی الهی است که تا پایان جهان باقی و برقرار است و آموزه های آن همیشگی و پایدار می ماند و هیچ کتاب آسمانی دیگری ناسخ آن نیست. در بیان این اصل نخست از قرآن مدد می جوییم. خداوند در وصف کتاب خویش آیاتی را نازل فرموده است که به روشنی بیانگر جاودانگی و ماندگاری قرآن است. برخی از آن آیات را می آوریم:
-… و إنه لکتاب عزیز (41) لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید (42) سوره ی فصلت
و همانا قرآن کتابی است عزیز و فرازمند. باطل از پیش رو و پشت سرش بر آن راه ندارد. فرو فرستاده ای است از جانب خداوند حکیم ستوده شده.
در معنای آیه ی شریفه امام باقر علیه السلام چنین می فرماید:
قال لا یأتیه من قبل التوراة و لا من قبل الإنجیل و الزبور و أما من خلفه لا یأتیه من بعده کتاب یبطله (تفسیر قمی 2: 266 و بحارالانوار 9: 233 و 17: 209 و 89: 13(.
باطل از پیش روی آن بدان راه ندارد یعنی تورات و انجیل و زبور آن را باطل نمی کنند و نیز باطل از پس آن بدان راه ندارد، یعنی هیچ کتاب دیگری پس از قرآن ناسخ قرآن نیست.
با استناد به همین آیه، از امام رضا علیه السلام نیز چنین نقل شده است:
ذکر الرضاع یوما القرآن فعظم الحجة فیه و الآیة المعجزة فی نظمه فقال:
هو حبل الله المتین و عروته الوثقی و طریقته المثلی المؤدی إلی الجنة و المنجی من النار.
یک بار امام رضا علیه السلام از قرآن یاد فرمود و حجت آن را بزرگ شمرد و نشانه ی معجزه گرش را در نظم و درستی، عظیم دانست و فرمود:
قرآن ریسمان استوار و دستگیره ی مورد وثوق و بهترین و برترین راهی است که پیروانش را به سوی بهشت می برد و از دوزخ می رهاند.
در ادامه ی ویژگی های قرآن، چنین می فرماید:
لا یخلق من الأزمنة و لا یغث علی الألسنة لأنه لم یجعل لزمان دون زمان بل جعل دلیل البرهان و حجة علی کل إنسان لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید.
و بحارالانوار 17: 210 و 89: 14.
گذر روزگار و گردش دوران قرآن را کهنه نمی کند و کثرت خواندن قرآن آن را فاسد و ناکار آمد نمی کند. زیرا قرآن برای یک زمان خاص نازل نشده است بلکه قرآن دلیل و راهنمای برهان در تمام دوران و حجت بر همه ی انسان هاست. باطل از پیش رو و پشت سر بدان راه ندارد. فروفرستاده ای از سوی خداوند حکیم ستوده شده است.
