ادعای رسالت و پیامبری حسینعلی

او در کتاب «اقدس» می‏نویسد:

»قل یا ملاء البیان لا تقتلونی بسیوف الاعراض، تالله کنت نائما ایقظنی ید الارادة ربکم الرحمن، و امرنی بالنداء بین الارض و السماء لیس هذا من عندی لو أنتم تعرفون.«

یعنی: ای گروه بابیان! مرا با شمشیرهای اعراض و دوری به قتل نرسانید، سوگند به خدا خوابیده بودم که دست اراده‏ خداوند مهربان مرا بیدار کرد و امر کرد مرا که بین زمین و آسمان ندا کنم. این (ادعا) از خودم نیست اگر شما بدانید.«

و در کتاب «اشراقات» خطاب به ناصر الدین شاه می‏گوید:

»ای پسر سلطان! جناب شما پیش از این مرا دیده بودید، یکی از مردان عادی بودم و اگر امروز بیایی مرا با نوری می‏بینی که هیچ کس نمی‏داند کی او را ظاهر ساخته، و یا آتشی می‏بینی که کسی نمی‏داند که آن را افروخته است، لکن مظلوم (حسینعلی) می‏داند و می‏شناسد و می‏گوید: دست اراده خداوند که پروردگار جهانیان است او را روشن ساخته است.«