همان گونه که گفته شد میرزا یحیی و میرزا حسینعلی که هر دو فرزندان میرزا عباس نوری بودند از برجستهترین اصحاب و یاران باب بودند و باب نیز به آنان نظر داشته است، مخصوصا در وصیتنامهای که به میرزا یحیی مینویسد او را به عنوان خدای بعد از خودش نام میبرد، متن وصیتنامه او چنین است: «الله اکبر تکبیرا کبیرا، هذا کتاب من عند الله الی الله المهیمن القیوم، قل کل من الله مبدئون، قل کل الی الله یعودون، هذا کتاب من علی قبل نبیل، ذکر الله العالمین الی من یعدل اسمه اسم الوحید ذکر الله للعالمین، قل کل من نقطة البیان لیبدئون، ان یا اسم الوحید فاحفظ ما نزل فی البیان و أمر ربه فانک لصراط حق عظیم.» یعنی: «خدا از همه چیز بزرگتر است – این نامهای از طرف خدای مهیمن و قیوم به سوی خدای مهیمن و قیوم است، بگو همه از خدا ابتدا شدهاند و همه به سوی خدا بازگشت میکنند، این نامهای است از علی قبل نبیل (به ابجد محمد 92 میشود ونبیل هم میشود 92) که ذکر خدا برای جهانیان است به سوی کسی که نامش مطابق با وحید است (وحید به ابجد 28 است و یحیی هم به استثنای الف آخرش 28 است(. بگو همه از نقطهی بیان ابتدا میشوند. ای نام وحید، حفظ کن آنچه را که دربیان نازل شد و به آن امر کن، پس تو در راه حق بزرگ هستی«. (مقدمه نقطة الکاف)