بدیهی است هر کس در هر زمینه ای ادعایی داشته باشد باید برای درستی ادعای خود دلیل
اقامه کند. باب و بها هم از این قاعده مستثنی نیستند و باید برای اثبات ادعاهای خود دلیل داشته باشند. همانطور که قبلا گفتیم علیمحمد باب ادعاهای مختلفی کرده که از ذکریت و بابیت شروع می شود و تا مهدویت و حتی خدایی و الوهیت ادامه می یابد. از میان همه ادعاها باب دو ادعای مهدویت و پیامبری او از سایر ادعاهایش روشن تر است و قطعی است که میرزا حسینعلی بهاء هم کمترین ادعایش پیامبری و آوردن شریعت جدید و مستقل است. برای اثبات این ادعا هم از ناحیه خود باب و بهاء و هم از طرف مبلغین ممتاز و درجه اول آنها مثل میرزا ابوالفضل گلپایگانی دلائلی ارائه شده است و خود بهائیان معترفند بهترین کتاب استدلالی که در زمینه اثبات مهدویت باب و پیامبری باب و بها نوشته شده کتاب میرزا ابوالفضل گلپایگانی به نام فرائد است. به همین دلیل ما برای بررسی استدلالهای بابیان و بهائیان به گفته های گلپایگانی در فرائد نظر می کنیم و به نقد و بررسی آنها می پردازیم.
البته لازم به ذکر است چون بنای ما در این نوشتار بر اختصار است نمی توانیم همه استدلالهای گلپایگانی را مطرح کنیم ولی به ذکر پاره ای از مهمترین دلایل می پردازیم و علاقمندان می توانند به کتب مفصلی که در این باره نوشته شده است مراجعه کنند. گلپایگانی در مجموع برای اثبات صحت ادعاهای باب وبهاء به چهار دلیل استدلال کرده است، این دلائل عبارتند از:
1- آیات قرآن 2- روایات اسلامی 3- دلیل تقریر 4- دلیل معجزه
