کرامت ملابخش علی

ملابخش علی جشنیانی مردی است عام سواد ندارد و اهل عربیت نیست با یک نفر از پیروان میرزا حسین‏علی رئیس حزب بهائی در بازار بحث می‏کند دفعتا استدلال به این آیه کرده است «و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه» یعنی هر کس طلب کند دینی غیر از اسلام ابدا از او قبول نمی‏شود – جمعی که حاضر بودند از شدت اعجاب هر کدام یک نسخه از آن آیه نوشته‏اند – توضیح اینکه چون در عرب انکار چیز کنند هر گاه انکار از وقوع چیزی در زمان سابق کنند یا انتظار وقوع کلمه (لما) استعمال کنند یعنی هنوز نبوده و اما هر گاه انکار از وقوع در زمان بعد کنند کلمه (لا) استعمال کنند و هر گاه انکار کنند چیزی را بعد از این همیشه کلمه (لن) استعمال کنند یعنی ابدا نخواهد بود مثل اینکه خدا به موسی فرمود (لن ترانی) یعنی ابدا مرا نخواهی دید و جای دیگر فرمود (لن یدخل الجنه حتی یلج الجمل فی سم الخیاط) یعنی کافر داخل بهشت هرگز نمی‏شود تا اینکه شتر داخل سوراخ سوزن شود ببین قبول کردن خدا دینی را به غیر از اسلام مثل رؤیت موسی خدا را به چشم ظاهر و مثل رفتن شتر قوی در سوراخ سوزن قرار داده است و تفطن به این مطلب الهام است به ملابخش علی مثل نادرشاه که گفت روی پنجه علم گنبد حضرت امیرالمؤمنین بنویسند «یدالله فوق ایدیهم» میرزا مهدی خان گفت این الهام است که به نادر شاه شده است و الا نادر شاه شعور

این مطالب را ندارد نمی‏دانم هر گاه کسی بر خداوند ایراد کند بنا بر فرض حقیقت میرزا حسین‏علی که فرمودی هرگز دینی غیر از اسلام را قبول نخواهم نمود اینک کردی. چه جواب خواهد داد باز هم ایراد کند که نظیر فرمودن (لن ترانی) فرمودی (لن یخلف الله وعده) یعنی خدا فرمود هرگز وعده خود را خلف نمی‏کند اینک خلف فرمود چه جواب خواهد فرمود.