در صفحه پنجاه و نهم فرائد نوشته
(فی جوامع الکلم یقوم المهدی علی خوف شدید و فتنة شدید والزلزال و بلاء تصیب الناس و سیف قاطع و اختلاف فی دینهم و تغییر فی حالهم حتی یتمنی الموت صباحا و مساء من عظیم ما یری من کلاب الناس و اکل بعضهم بعضا و خروجه عند الیاس و القنوط فطوبی لمن ادرکه و کان من انصاره الویل کل الویل لمن عاداه و خالف امره ثم یقوم بامر جدید و کتاب جدید و قضاء علی العرب شدید) یعنی در کتاب جامع الکلم نوشته است قیام میکند مهدی در حالت ترس و وهم شدید تزلزل و بلاء که به مردم میرسد و شمشیر برنده و اختلاف در دین مردم و تغییر در حالت مردم حتی اینکه تمنای مرگ میکنند صبح و شام از بزرگی چیزی که دیده میشود از پریدن مردم به یکدیگر و خوردن بعضی بعضی دیگر را و خارج شدن آن سرور هنگام مأیوس و ناامیدی است پس خوشا به احوال کسی که دریابد آن حضرت را و از یاورانش باشد و وای همه وایها بر کسی که دشمنی کند او را و فرمایشش را اطاعت نکند پس میآورد حکم تازه و کتاب تازه و طریقه تازه و حکمی که بر عرب سخت است (کلاب الناس) یعنی از شدت حرص به هم پریدن که در فارسی (هپران) به هم نمودن باشد – باری مقصود صاحب فرائد از این حدیث این است که چون صاحب الزمان به حالت ترس ظاهر میشود و حکم تازه میآورد میرزا علی محمد است که هر ترس
و بیم داشته است و هم حکم تازه آورده است – مصنف گوید آه؛ آه که مردم دین خدا را به قدر کاسه سفالی که حفظ میکنند که مبادا به بازی بشکند اعتنا نمیکنند و معاندین دین چقدر قلاش و زرنگ هستند به برادران دینی مخفی نباشد که در چند جای این حدیث دزدی کرده است این حدیث را در صفحه یکصد و شصت و دو از بحار جلد سیزدهم – ابوبصیر رحمة الله علیه از حضرت امام محمد باقر ع روایت کرده است دزدی اول – کلمه طاعون قبل ذلک) پیش از سیف قاطع بوده است انداخته جهة انداختنش این است که نگویند پیش از میرزا علی محمد باب طاعون نیامد – دزدی دوم کلمه (بین العرب را انداخته چون اصل عبارت این است (و سیف قاطع بین العرب) یعنی شمشیر برنده میانه عرب و جهة انداختنش این است که نگویند شمشیر برند میانه عرب نبوده تا هرگاه کسی بگوید شمشیر برنده کو جواب میدهد جنگ محمد شاه با افغان یا ناصرالدین شاه با افغان است دزدی سوم» یتمنی الموت) بوده یعنی تمنا کن تمنای موت میکند آن را چرا انداخته تا ضمیر راجع شود به صاحبالامر یعنی صاحبالامر تمنای موت میکند – گذشته از اینها تتمه روایت این است که انداخته لیس شأنه الا القتل لا یستبقی احدا و لا تأخذه لومه لائم» یعنی مثل آنحضرت نیست مگر کشتن و از احدی فروگذار نمیکند و از ملامت هیچ ملامت کننده پرهیز نمیکند میرزا علی محمد کدام شدت را بر عرب نشان داد آیا هیچ عربی او را شناخت حاشا و کلا