اما ایقان بدون شبهه در مدت دو سال که آقای میرزا خدا در سلیمانیه و در کوه سر کلو انزوا داشته در آن گوشهی فراغت این دو هزار بیت کتابت را انجام داده و شاید پنجاه دفعه پاکنویس کرده و عیوب آن را بیرون نموده است و با وجود این آن را خالی از عیبی نتوان شناخت و اگر باور ندارید همان طلیعهی ایقان را بخوانید تا به آخر خواهید فهمید زیرا بدون مقدمه چنین شروع میشود (الباب المذکور فی بیان ان العباد لن یصلوا الی شاطی بحر العرفان الخ) و ختم میکنند به کلمهی (مطیورا) که هر دو غلطی فاحش و رکیک است فضلا از این که مطالب آن هم عینا متخذ از کتب عرفا است خصوصا عرفای نقش بندیه که میرزا بها در سلیمانیه با ایشان محشور و حتی نزد شیخ عبدالرحمن مرشد صوفیه متلمذ بوده و در اسرار مسافرت و عزلت در سلیمانیه منظور نظر بوده است یکی آن که نزد مسلمین وانمود شود او طالب ریاست و نزد اهل بیان اظهار شود که ایشان از مخالفت ازل اندیشهناک بودهاند و دوم وانمود میشده است که مقصود از انزوای این شخص تکمیل علم کیمیاست و بالاخره هم همین شهرت بود که ارباب طمع را به گرد او جمع کرد و به جای این که بهرهای از او ببرند از هستی ساقط شدند و گمان نرود که این سخن موهوم و یا متزلزل است من خود در کرمانشاه امتحان کردم که مردم تا چه اندازه به این گونه خدعها پابند میشوند.