شاید اغلب ندانند که (عدد البهاء) که در این لوح نوشته مقصود چیست پس باید دانست که عبدالبهاء یا الف همزهی آخرش اگر گرفته شود مطابق حساب ابجد که یادگار عهد دقیانوس است نمیشود ولی میرزا خدا نه (9) را طوری استعمال کرده که بیقافیه نمانده است زیرا در ابتداء که میخواست خود را بهاء معرفی نماید و جرأت نداشت که تصریح کند و نمیدانست که همزهی بهاء هم معدود است دو و پنج و یک را به این صورت امضا میکرد (152) دو کنایه از باء و پنج کنایه از هاء و یک کنایه از الف یعنی (بها) بدون همزه و گذشته از اینکه این امضاء رقومی بدین صورت دو و پنج و یک خوانده نمیشود بلکه یکصد و پنجاه و دو خوانده میشود و از موضوع و منظور بهاء نیز خارج میگردد به علاوه غلط هم هست که همزهی بهاء را حذف کنیم چنانکه خودشان هم نتوانستند حذف کنند و بالاخره قائل شدند که باید حساب شود ولی عجب در این است که یک دفعه دو و پنج و یک را جمع کردند شد نه در حالتی که همه آدمها چون 2 و 5 و 1 را جمع کنند میشود هشت اما حضرات آن سه عدد را از زیر الواح برداشته حاصل حجمش که به عقیده
ایشان نشد بردند بر بالای منشاءآت و منشاء افتخار خود کردند و حتی سر در خانه و مغازه را به عدد نه تزیین نموده متبرک میدانند؟ و خودش آن را منشاء اعداد قرار داده مدار دین خود را بر آن نهاده امنای بیتالعدل را هم نه نفر قرار داده تا از تعادل با اسم خودش خارج نباشد و اخیرا منشاء افتخار یکی دو مغازه شده که بدون تناسب عدد (نه) را بر آن نصب کردهاند در حالتی که در عدد خصوصیتی نیست و اگر باشد باید (بز) و (جو) نیز مبارک باشد که در عدد (نه) است
