یزید وصف است نه اسم

یزید وصف است نه اسم و مشتق است از ایزد!

در مجله‏ی المقتطف منطبعه‏ی قاهره چنین وصف می‏کند «و تشتق تسمیة

هذه الطائفة – الکرد الیزیدی علی ما اجمع علیه علماء التاریخ من کلمة (ایزد) الفارسیة الاصل و معناها خلیق بالعبادة و هی تطلق علی الملائکة التی تتوسط بین الله و البشرو فی اعتقاد الیزیدی انهم من اتباع تلک الملائکة» یعنی علمای علم تاریخ اتفاق کرده‏اند بر اینکه نام‏گذاری این طایفه به کرد یزیدی از کلمه‏ی ایزد است که اصلش فارسی است و معنی آن آفریننده‏ی عبادت و ایجاد کننده‏ی پرستش است و آن اطلاق می‏شود بر فرشتگانی که میان خدا و آدمی واسطه‏اند و یزیدی‏ها اعتقاد دارند که ایشان از پیروان آن فرشتگانند و از این رو خود را یزیدی خوانده‏اند یعنی ایزدی: پس کرد یزیدی یعنی کرد ایزدی و ایزد هم بدانگونه که بی‏خبران گمان کرده‏اند که نام خدا است غلط است بلکه نام فرشتگان است منتهی فرشتگان مخصوصی که در عبادت جنبه‏ی خلاقیت دارند و باید دانست که این عقیده واگیره و اقتباس است از عقائد زرتشتیان باستان زیرا آنها هم بطوری که مرکوز ذهن عامه است ایزد را نام خدا ندانسته‏اند بلکه بنص اوستا و دیگر آثار مذهبی ایشان نام خدا اهورا مزدا است و ایزد و یزدان نام فرشتگان است منتهی فرشتگان ویژه‏ی پرستش و در آن هم دو تعبیر است یکی آنکه فرشتگان بذات خود در خور پرستش باشند دیگر آنکه بندگان را به پرستش وادارند و در حقیقت آفریننده‏ی نیروی پرستش‏اند پس در معنی کرد یزیدی ریشه‏ی عقیده‏ی خویش را از کیش باستانی ایران گرفته است.