فرزند ملا محمد مامقانی از مشاهیر فرقه شیخیه و علمای آذربایجان بود، در سال 1248 هجری در تبریز تولد یافته و در سنه 1312 در همان شهر برحمت خدا پیوست از ادبا و فضلای نامی این ایالت است و مجموعه اشعارش از قصاید و غزلیات و منظومههای آتشکده ولالی منظومه در تبریز چاپ شده و معروف است، مثنوی در خوشاب فی جواب قاردوشاب نیز از جملهی منظومات اوست که رساله توحیدیه آقا میرزا محمود خوئی معروف به اصولی را در تاریخ 1307 بوضع شیرین و خوشمزه انتقاد فرمود، و تخلص خود را در آن منظومه «عمیدا» قرار داد.
نیر در قوهی انتقاد قریحهی فوق العاده داشت از جمله انتقادات او منظومه عملیه معروف به الفیه عربی است که بشراکت میرزا محمد طسوجی معروف به ملا باشی هر یک پانصد بیت گفتهاند مطلع منظومه این است:
قال التقی الهاشمی النسابقیة الماضین من طباطبا.
صحیفة الابرار فی مناقب العترة الاطهار نیز که قریب به هشتاد هزار بیت می‌باشد یکی از تألیفات او بود و در تبریز چاپ شد. (1).
1) دانشمندان آذربایجان تألیف تربیت ص 390 – 389.
