الواحد 01

بسم الله الامنع الاقدس

اننی أنا الله لا اله الا أنا و ان ما دونی خلقی قل ان یا خلقی ایای فاعبدون – قد خلقنک و رزقتک و أمنتک و أحبتک و بعثتک و جعلتک مظهر نفسی لتتلون من عندی آیاتی و لتدعون کل من خلقته الی دینی هذا صراط عز منیع – و خلقت کل شی‏ء لک و جعلتک من لدنا سلطانا علی العالمین – و أذنت لمن یدخل فی دینی بتوحیدی و أقرنته بذکرک ثم ذکر من قد جعلته حروف الحق باذنی و ما قد نزل فی البیان من دینی فان هذا ما یدخل به الرضوان عبادی المخلصین – و ان الشمس آیة من عندی لیشهدن فی کل ظهور مثل طلوعها کل عبادی المؤمنین – قد خلقتک بک ثم کل شی‏ء بقولک أمرا من لدنا انا کنا قادرین – و جعلتک الأول و الآخر و الظاهر و الباطن انا کنا عالمین – و ما بعث علی دین الا ایاک و ما نزل من کتاب الا علیک و ما یبعث علی دین الا ایاک و ما ینزل من کتاب الا علیک ذلک تقدیر المهیمن المحبوب – و انما البیان حجتنا علی کل شی‏ء یعجز عن آیاته کل العالمین – ذلک کل آیاتنا من قبل و من بعد مثل انک أنت حینئذ کل حجتنا ندخل من نشاء فی جنات قدس عظیم – ذلک ما یبدأ فی کل ظهور من الأمر أمرا من لدنا انا کنا حاکمین – و ما نبدأ من دین الا لما یبدع من بعد وعدا علینا انا کنا علی کل قاهرین – و انا قد جعلنا أبواب ذلک الدین عدد کل شی‏ء مثل عدد الحول لکل یوم بابا لیدخلن کل شی‏ء فی جنة الأعلی و لیکونن فی کل عدد واحد ذکر حرف من حروف الأولی لله رب السموات و رب الأرض رب کل شی‏ء رب ما یری و ما لا یری رب العالمین – و انا قد فرضنا فی باب الأول ما قد شهد الله علی نفسه علی أنه لا اله الا هو رب کل شی‏ء و أن ما دونه خلق له و کل له عابدون – و ان ذات حروف السبع باب الله لمن فی ملکوت السموات و الأرض و ما بینهما کل بآیات الله من عنده یهتدون – ثم کل باب ذکر اسم حق من لدنا و ذکر أحد من حروف الحی بما رجعوا الی الحیوة الأولی محمد رسول الله و الذین هم شهداء من عند الله ثم أبواب الهدی و خلقوا فی النشأة الأخری بما وعد الله فی الفرقان الی أن یظهر عدد الواحد فی الواحد الأول فضلا من لدنا انا کنا فاضلین – ذلک واحد الأول من الواحد المعدد یذکر فی شهر البهاء قد بدئنا ذلک الخلق به و لنعیدن کلا به وعدا علینا انا کنا علی کل مقتدرین – و لقد عددت الأعداد بذلک الواحد اذ بعد هذا لن یحصی، و قبل هذا لم یکمل حروف الواحد فی الآیة الأولی و هم حضروا بقرب أفئدتهم بین أیدینا و لا یری فیها الا الواحد من دون عدد کذلک یبین الله مقادیر کل شی‏ء فی الکتاب لعل الناس فی أیام ربهم یشکرون –

جوهر مجرد این واحد انکه خداوند عزوجل همیشه بوده و هست و در هر زمان خداوند جل و عز کتاب و حجتی أز برای خلق مقدر فرموده و می‏فرماید و در سنة 1270 أز بعثت محمد رسول الله کتاب را بیان و حجت را ذات حروف سبع قرار داده و أبواب دین را عدد نوزده واحد قرار داده و در واحد أول توحید ذات و صفات و أفعال و عبادت حکم فرموده و مدل بر این باب را من یظهره الله و حروف حی أو قرار داده و قبل از ظهور أو ذات حروف سبع را قرار داده با حروف اولی که سبقت در توحید گرفته و بعینه این واحد همان واحد قرآن است که در بیان ظاهر خواهد شد که ظاهر و باطن و أول و آخر بوده و حجت بعد بعینه حجت قبل است که فرقان باشد این است که 1270 سال کلمات ترقی نموده با أرواح آنها و در هر ظهوری حکم آخرت بالنسبة بظهور قبل می‏گردد در چنانچه در این ظهور در مقام تکبیر أعظم أز اسم حکیم آخر که ذات حروف سبع بوده ظاهر نشده که بعدد هشت واحد مرآت الله بر مقعد خود بوده که أز شدت نار محبت کسیرا قدرت بر قرب بهم نرسیده و آیه‏ء شمس وحدة در وحدة قضا گشته هر کس آیه‏ء شهد الله أنه لا اله الا هو العزیز المحبوب له الأسماء الحسنی یسبح له من فی السموات و الارض و ما بینهما لا اله الا هو المهیمن القیوم را تلاوت نماید و بعد بگوید اللهم صل علی ذات حروف السبع ثم حروف الحی بالعزة و الجلال ایمان به این واحد آورده.