**متن=مذهب بهایی گری… در سطح تصمیم گیری در دولت ایران در حال اعمال نفوذ است. از اعضای مذهب بهایی گری می توان سرهنگ تمام عبدالکریم ایادی پزشک شخصی شاه ایران، سرهنگ تمام فریدون جم (بازنشسته) سفیر ایران در اسپانیا، معلم پیشین فرزند شاه که یک بهایی متعصب و دوست صمیمی سرهنگ ایادی است… نام برد.
… شاه شخصاً بهایی گری و ترویج آن را در ایران تصویب و تأیید کرده است.«(1).
مردم که از هجوم تبلیغاتی و فعالیت روز افزون بهاییان به خشم آمده بودند به آیت الله العظمی بروجردی پناه آوردند و ایشان ابتدا روحانیون را برای خنثی سازی تبلیغات بهایی ها به محل فعالیت های تبلیغاتی آنها می فرستادند و همزمان برای جلوگیری از اقدامات خشونت آمیز بهائیان، طبق روش سیاسی خود با دولت های وقت موضوع را در میان می گذاشتند. ایشان معمولاً در این موارد توسط حجة الاسلام فلسفی به سپهبد رزم آرا، نخست وزیر وقت تذکر می دادند. این تذکر نه تنها به رزم آرا اثر نکرد، بلکه سکوت و حمایت دولت از بهائیان موجبات گستاخی بیش از پیش بهائیان را در پی داشت. نورالدین چهاردهی در این مورد می نویسد:
»آقای دکتر جزایری استاد دانشگاه که بعدها استاندار خراسان شد، برای تبلیغ انتخابات که خود را نامزد نمایندگی کرده بود، در رامهرمز در مسجد سخنرانی نمود و بیان داشت در دوره ی نخست وزیری رزم آرا که من وزیر فرهنگ بودم یزدانی نامه ای به آیت الله بروجردی نوشته و او را تبلیغ به امر بهائیت نمود. این تجاسر افراد بهایی را می رساند.«(2).
1) اسناد لانه جاسوسی، مسلک های سیاسی استعمار، ش 37، سند شماره 1، ص 7.
2) نورالدین چهاردهی، چگونه بهائیت پدید آمد، چاپ و انتشارات آفرینش، چاپ دوم، تابستان 1369، ص.290.
