جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

کلمات بهاء هم متشابه شده

زمان مطالعه: 2 دقیقه

میرزا خدائی که بر اثر مطالعه کتب دیگران راهی برای تأویل جست و هر تأویل ناروا بر متشابهات قرآن بست اخیرا کلمات خودش را هم میرزا عباس و اتباعش با اینکه ممنوع بودند مورد تأویل قرار دادند و بعدا کلمات میرزا عباس را شوقی و مادر و عمه‏اش به تأویل بردند و عنقریب حرف‏های یاوه شوقی هم مورد تأویل خواهد شد!

اما این نکته مهم است که چون میرزا دید خودش آیات قرآن مجید را تحریف و تأویل کرد و مورد قبول مریدانش شد اندیشه کرد که فردا کلمات خودش هم مورد تأویل شود لذا در کتاب اقدسش نوشت هر کس به غیر ظاهر معنی و تاویل نماید بر خطا رفته و….

مگر این که اولاد و اتباعش اعتنا نکرده هر سخن او را تأویل کردند و به هر راهی خواستند رفتند گاهی میرزا عباس بر مراد خود تأویل کرد و گاهی میرزا

محمد علی و گاهی مبلغین ایشان مثلا اگر کسی بگوید حرکات و رفتار شما با مخالفین مخالف گفتار بهاء است چه او عاشروا مع الادیان گفته و شما ترک معاشرت کرده حتی دوری از مخالفین را واجب شمرده‏اید از اتباع ازل دوری می‏کنید از اتباع محمدعلی فرار می‏نمائید می‏گویند اینها جزو اهل ادیان نیستند می‏گوئیم آیا پرتستان هم جزو ادیان نیست چرا میرزا عباس مدرسه پرتستان را بر شما حرام کرده؟ و چرا شما به حرف او اعتنا نکرده اولاد خود را به مدارس پرتستان می‏گذارید اگر نترسند می‏گویند خیر پرتستان جزو ادیان نیست! چنان‏که هر جا نترسیدند گفتند روس جزو دول و حکومات نیست!

و اخیرا تصریح کرده‏اند بر اینکه جز دین بهاء دینی نیست و هر کس از آن گذشت اهل دین نخواهد بود!!!

بهاء می‏گویند شدر حال برای زیارت قبور جایز نیست بهائیان می‏گویند جایز است و بدان عمل کرده هر کدام بتوانند به عکا و حیفا سفر می‏کنند برای زیارت قبر باب و بها و عبدالبهاء و هزار تأویل بی معنی بر سخن بهاء می‏بندند

بهاء می‏گوید قد حرم علیکم حمل آلات الحرب الا حین الضروره الخ یعنی جز در موقع ضرورت حمل آلات حرام است بهائیان حرمت آلات حرب را فقط برای راحتی خود معتقد شده استثنای الا حین الضروره را از آن برداشته‏اند و همین سبب شده است که هر جا توانسته‏اند از نظام وظیفه فرار کرده دیگران را هم فرار داده‏اند و عامل عمده‏ی این فرارها محافل روحانی بوده ویژه محفل تهران تحت ریاست شعاع علائی و عبدالحسین نعیمی که رعایة اختصار را از اسامی فرار دهندگان و فرار کنندگان می‏گذریم و به مطالب مهمتر می‏پردازیم.