اخیرا بیت العدل در پیام مورخ جون 2007 خود خطاب به هیئت یاران که همان اعضاء محفل ملی می باشند بیانیه ای ارسال نموده و از آن ها درخواست کرده تمهیدات لازم جهت مطالعه پیام مذکور برای خانواده های بهائی فراهم نمایند.
پیام مذکور و هم چنین پیام 28 فوریه 2005 که به آن اشاره گردیده دارای مطالب بسیار مهمی است که تحلیل آن را به وقت دیگری موکول می کنم ولی در رابطه با تبلیغ فردی و اطاعت از حکومت نکاتی را یادآور می شوم، محورهای اصلی که بیت العدل در این پیام دنبال می کند به صورت خلاصه چنین است:
الف: تشویق بهائیان به تبلیغ و ممانعت از خروج آن ها از ایران
ب: القاء این نکته که تبلیغ فردی با حکم اطاعت از حکومت تعارضی ندارد.
ج: تبلیغ فردی از امور وجدانی است و کسی نمی تواند، حتی حکومت، بهائیان را از تبلیغ منع نماید.
د: اطاعت از حکومت فقط در امور اداری است و در مسائل اعتقادی بهائیان شهادت را بر اطاعت ترجیح می دهند.
هـ. با یک ترفند زیرکانه می خواهد به اصحاب حکومت بگوید ما تشکیلات نداریم و اگر هم تبلیغ می کنیم این تبلیغ فردی است و ربطی به تشکیلات ندارد مانند نماز و روزه و سایر اعمال عبادی است بنابراین کسی نمی تواند مانع امر تبلیغ فردی شود.
ز: اصرار بر این نکته که در ایران نفوس مستعده برای قبول آئین بهائی زیاد هستند لذا فرصت را غنیمت شمرید و زمان را از دست ندهید و به تبلیغ نفوس بپردازید.
حال لطفا به نکات زیر توجه فرمائید:
1- اصولا تبلیغ اعم از فردی و غیر فردی امریست اجتماعی چون روح و حقیقت تبلیغ برقراری ارتباط است با دیگری و یا دیگران تفاوتی هم نمی کند که شما به تنهائی تبلیغ کنید و یا به صورت گروهی مهم برقراری ارتباط است که حقیقت تبلیغ می باشد بنابراین امر تبلیغ فردی علی رغم انفرادی بودن آن به جهت ماهیت عمل وارد حوزه اجتماعی می گردد و دیگر مشمول احکام و قوانین حوزه فردی نخواهد بود.
لازم به ذکر است امور وجدانی و معنوی و اعتقادی تا زمانی که در حوزه فردی است کسی نمی تواند از آن مطلع گردد چه برسد بخواهد مخالفت و ممانعت نسبت به آن اعمال نماید.
البته بیان اعتقادات و تشریح آن و اصرار بر درستی آن و اثبات برای دیگری و ایجاد بسترهائی جهت انتقال این اعتقاد و فکر به دیگری طبیعتا از حوزه فردی خارج می گردد و تابع احکام خاص عمل در حوزه اجتماعی می شود.
2- اگر کسی مختصری با ساختار تشکیلات بهائی آشنا باشد می یابد تبلیغ فردی بدون تشکیلات بی معنا است و اساسا عنوان فردی کوششی است برای گریز از فشارهای اجتماعی و حکومتی جهت ممنوعیت تبلیغ در ایران همین پیام از چه طریق به بهائیان ایران رسیده به غیر از طریق تشکیلات؟
توسط چه کسانی توزیع شده است؟ به غیر از ناظمین ضیافات 19 روزه که قاعده هرم تشکیلات بهائی می باشد مگر به همه بهائیان توصیه نمی شود در امر تبلیغ از رهنمودهای کتاب های روحی که توسط بیت العدل تهیه شده استفاده نمائید.
پی گیری امر تبلیغ فردی و نتایج حاصل از آن چگونه خواهد بود؟ جز از طریق تشکیلات؟
بنابراین تبلیغ فردی (با این توضیح که تبلیغ فردی امری وجدانی و شخصی است و حتی در صورت فرمان حکومت هم غیر قابل ترک می باشد) یک ترفند سیاسی است از سوی بیت العدل در جهت پیشگیری اقدام دولت برای ممنوعیت تبلیغ در ایران.
3- حال توجه دوستان را به قسمت هائی از پیام مورد بحث جلب می کنم.
()تبلیغ به عنوان افضل اعمال از جانب حق توصیف شده از جمله مظاهر روحانی است که هر فرد بهائی در آثار مبارکه به انجام آن موظف شده است بدین ترتیب تبلیغ امری وجدانی و به طور قطع جاذب تائیدات روح القدس()
()اگر وظائفی که جنبه روحانی دارد مقدس و تخطی ناپذیر است بنابراین نمی تواند مورد مصالحه قرار گیرد ولی مسائل اداری ثانوی و انعطاف پذیر است و نتیجتا می توان آن را قربانی اطاعت از قوانین حکومتی کرد.()
خوب اهمیت امر تبلیغ را دقت فرمودید.
حال سوال این است با توجه به همه مطالبی که در امر تبلیغ و حیاتی بودن آن گفته شد چرا تبلیغ در اسرائیل برای بهائیان ممنوع است؟
آیا این امر وجدانی -اعتقادی- شخصی در نقاط مختلف جهان فرق می کند آیا تعریف وجدان در امور وجدانی در اسرائیل و ایران متفاوت است. آیا تعریف حکومت و اطاعت از آن و احکام مربوطه نسبت به دولت های مختلف گوناگون است؟ این جاست که دم خروس تبلیغ فردی و اطاعت حکومت از پیام بیت العدل بیرون می زند.
4- بر اساس نصوص بهائی مفسر و مبین آیات فقط جناب عبدالبها و شوقی ربانی هستند در حالی که بیت العدل در حال حاضر هر گونه که بخواهد احکام قطعی و مصرح مانند اطاعت از حکومت که یک حکم کلی است را آن چنان که نیاز دارد تفسیر و تبیین می نماید.
