همقدمی با خادمه حرم

در جلدهای اول و دوم خواستم به شرح این قضیه که حالیه ورد زبان کودک نی سوار یعنی خامه‏ی روسیاه ماست اشارتی کرده باشم ولی هر قدر در اطرافش فکر کردم دیدم شاهدی در میان نیست و ممکن است کسانی که مسائل منصوصه‏ی کتاب خود را انکار کرده بی‏خبری مردم را غنیمت شمرده مرا به تهمت زننده متهم می‏دارند و حق گوئی آواره را به دشنام تعبیر می‏نمایند بیشتر فریادشان بلند شود و مردم دور از کار نیز باور کنند ولی خوشبختانه در این چند سال یکی از دو سه‏ی قضیه ذیل در یزد مطرح شده و از پرده بیرون آمد لذا باکی نیست که بی‏خبران در مطالعه این قصه هر تصوری کنند چه ذکرش اقلا مؤید قول ناشره‏ی آن در یزد خواهد شد و نزد آن عده مطلعین رو سفید خواهد گشت و چون قضیه مضحک است و خوانندگان محترم نیز ممکن است خسته شده مایل تفریح باشند و بگویند چرا مؤلف در این جلد قلم را از لطائف ابدی باز گرفته لذا صورت قضیه را تحت عنوان ذیل قرار می‏دهیم.