از مشاهیر شاگردان شیخ اجل احمد بن زین الدین الاحسائی بود و در فقه و اصول و کلام و حدیث مقامی عظیم داشت در توحید خانه مبارکه از ملحقات حرم مقدس رضوی تدریس میکرد کتاب مصائب الائمه از اوست و در یک هزار و دویست و شصت و هشت هجری بمشهد مقدسه رضویه در گذشت: (ص 175 باب دهم الماثر و الاثار)
اعتماد السلطنه درباره او چنین نوشته است مؤلف مصائب الائمه در حدیث و معین الطالبین در اصول و کتابی دیگر در فقه از شاگردهای مشهور شیخ احمد بن زین الدین احسائی بعد از تحصیل اصول در خدمت شریف العلماء به یزد بازگشت و از آنجا به مشهد مقدس آمد و در توحید خانهی مبارکه تدریس میکرد و در مراسم مخصوص به مواعظ اشتغال میجست و در این صنعت استیلا و تسلطی عجیب داشت، بین او که بر مسلک شیخیه میرفت با علماء مشهد مجالس مناظره مکرر منعقد شد و مادهی نزاع منحسم نگشت تا در هزار و دویست و شصت و هشت هجری هم به
مشهد در گذشت (1).
1) ص 399 مطلع الشمس 2 ، 1302.
