یکی از عقایدی که باب آن را در میان بابیان رایج کرد عقیده به شخصی بود که بعد از باب ظهور میکند. خود او در کتاب «بیان«، باب 6 وقت ظهور من یظهره الله را این طور عنوان میکند:
»من یظهره الله بعد از عدد مستغاث بیاید (که به حساب ابجد 2001 است(.«
و همین امر موجب اختلاف بین حسینعلی و میرزا یحیی در ادرنه گشت زیرا حسینعلی خود را همان من یظهره الله میپنداشت. عباس افندی (عبد البهاء) در مقاله «سیاح» مینویسد:
»جانشینی میرزا یحیی جنبه ظاهری داشت و این نقشه حسینعلی و تصویب باب بدین منظور بود که چند صباحی یحیی به این اسم و رسم اشتهار یابد تا حسینعلی از گزند دشمنان مصون بماند.«
و در کتاب «جمال ابهی» آمده است:
»منظور از بابیت، مأموریت از ناحیهی حسینعلی بهاء بوده است و منظور او از قائم همان حسینعلی است.«
و این گونه بهائیان ظهور باب را مقدمهای برای اعلان ظهور بهاء میدانند و دین باب را نیز منسوخ میشمارند زیرا هنگامی که حسینعلی بهاء خود را حائز این مقام دانست همان ادعاهای باب را تکرار نموده و تا درجه خدایی و شارعیت خود را بالا برد. حال نگاهی به این ادعاها میافکنیم.