مرقومه‏ی سید هدایت الله شهاب فارانی

این شخص محترم چهار سال الی پنج سال در میان حضرات بهائی بود و در مسافرت تبلیغی که به اصرار او را وادار کردند فقط تا قزوین و همدان و از آن طرف تا یزد و کرمان را دیده ولی از آنجا که طالب حق بود و می‏خواست بفهمد فهمید و از این قوم پرلوم کناره کرده چهار سال است پس از آنکه از دست و زبان حضرات گزند بسیار دید در وطن خود (تون یا فردوس) مقر گزید.

بلی بهائیان همان قوم نجیب اخلاقی هستند و همان عوامل صلح عمومی و وحدت عالم انسانی که چون کسی نخواست در میان ایشان بماند از جمیع

اطراف بر او حمله نموده هر ستمی را بر او جایز می‏شمرند و اگر صدایش مانند (آواره) در جامعه بلند نشود بدون شبهه او را معدوم می‏سازند (چنانکه ساختند(.

باری این است قسمتی از مراسله آقای شهاب در خطاب به بنده و نیز مکتوب ایشان را که به مصباح و فاضل شیرازی رئیس و معلم مدرسه‏ی تربیت نگاشته‏اند ذلیلا درج می‏شود و مقصود از این نشر سه امر است.

اول – اینکه معلوم شود بیداری مختص آواره نیست و از هر گوشه‏ی این کشور هر کس صالح و خیرخواه و حق‏جو و مخلص بوده با شرط علم و آگاهی راهی به مقصود برده و بیدار شده و هر کس در بهائیت مانده و بماند یا دورو و منافق است و یا بی‏اطلاع و جاهل و گول خور و مقلد

دوم – اینکه چون اسم آقای شهاب در مکتوب آقا میرزا صالح ذکر شده ناگزیریم که توضیح از شرح حالشان داده باشیم.

سوم – اینکه اطلاع ایشان دو احصائیه حضرات با اینکه چهار مرتبه یا اقلا سه مرتبه مبالغه دارد و از بس حضرات دروغ بافته‏اند آقای شهاب کمتر از آنچه نوشته نتوانسته است قائل شود ولی باز حقیقتی را به دست می‏دهد و معلوم می‏دارد که این مبالغات و مهملاتی که حضرات می‏بافند و هر روز هم به قوه‏ی رشوه یا سیاست اجانب در گوشه‏ی یکی از جرائد خارجه می‏گنجانند ابدا اساس ندارد.

متن مراسله

مورخه 5 آذرماه 1307 حضرت آیتی بی‏رعایت را قربان شوم کتاب کشف الحیل به وسیله دیگران نه کتابخانه طهران و نه خودتان رسید و خیلی محظوظ گردیدم انصافا که خوب نوشته شده است ولی پاره مطالب در آن مندرج است که باعث انزجار و هیجان گوسفندان می‏شود و بدین جهت به نظر دقت در آن نخواهند نگریست و بیشتر بر حماقت و جهالت خود اصرار خواهند نمود مقتضی این بود قدری از پاره مطالب بلکه به کلی صرفنظر می‏شد

شما تصور می‏فرمائید من که ساکنم به مجامله رفتار می‏کنم نه چنین نیست بهائیها به خوبی می‏دانند که من مخالفت می‏کنم نهایت کتاب ننوشته و منبر نرفته‏ام ولی در همه مجالس رسما صحبت داشته‏ام و به خوبی چندین نفر را بیدار کرده‏ام کاغذ خوف را خودتان پیش مصباح ارسال فرمائید.