»و ولد یوم و قد مضی من الالف السابع مئة سنة و ثلاث سنین ثم قال و تبیانه فی کتاب الله فی الحروف المقطعه اذا عددتها من غیر تکرار؛ و تولد یافت آن حضرت و یوم تولد او گذشته بود از هزار هفتم یک صد و سه سال یعنی از ظهور ابوالبشر شش هزار و یکصد و سه سال 6103 گذشته بود که خاتم انبیاء (ص) تولد یافت و عالم را به وجود مبارک مزین فرمود، پس فرمود و تبیان این نکته در حروف مقطعه قرآن است اگر بشماری آنرا بدون تکرار؛ اوائل سورههای قرآن بیست و نه مقطعه می‌باشد و بدو طریق ممکن است آن را بدون تکرار حساب کرد طریق اول – آن است که تمام بیست و نه مقطعه اوائل سوره قرآنیه را نوشته کلیه حرفهای مکرر آن را حذف نموده باقیمانده که عبارت از چهارده حرف است (مراجعه شود به ستون هشت جدول مقابل) به طور ابجد یا به طور حرف یا به طور تلفظ جمع کنیم مانند ستون نه 9 ده 10 یازده 11 از جدول مقابل و از ترکیب چهارده حرف ستون هشت پس از مقدم و مؤخر نمون آن «صراط علی حق نمسکه – راه علی حق است میگیریم او را) بدست میآید که جمع ابجدی – حرفی تلفظی آن طبق
محاسبهای که در ستون نه (693) و ده (14) و یازده (37) جدول مقابل به عمل آمده هیچکدام با یکصد و سه سال در جمله ششم حدیث مطابقه ننمایند طریق دوم – آن است که تمام بیست و نه مقطعه اوائل سوره قرآنیه را نوشته کلیه مقطعههای غیرمکرار آن را (مانند مقطعههای چهاردهگانه ستون 12 جدول مقابل) بهطور ابجد یا بهطور حرف یا بهطور تلفظ جمع کنیم مانند محاسبهای که در ستون سیزده (1757) و چهارده (38) و پانزده (103) صفحه مقابل به عمل آمده هیچکدام با یکصد و سه سال در جمله ششم حدیث مطابقه ننماید جز حاصل جمع ستون پانزده که آن هم مخالف با نص تاریخ است زیرا طبقه صفحه 30 ناسخ التواریخ جلد حضرت رسول (ص) بعثت پیغمبر در سال 203 از هزار هفتم هبوط آدم ابوالبشر است نه 103 که متن حدیث میگوید.
