1- نماز در آیین بهایی نه رکعت است که به صورت انفرادی در صبح و ظهر و شام بر هر بالغی واجب است. و قبله آنها شهر عکاست که قبر میرزا حسینعلی بهاء در آن واقع شده است. برای نماز وضو نیز لازم است، ولی اگر کسی آب برای وضو نداشته باشد، به جای وضو پنجبار میگوید: «بسم الله الاطهر الاطهر» . و جز در نماز میت، نماز جماعت ندارند.
2- روزه آنان یک ماه به مقدار نوزده روز است، زیرا در اصطلاح آنان هر ماه نوزده روز و هر سال نوزده ماه دارد و مجموع ایام سال 361 روز است. آخرین روز ماه روزه آنها مصادف با عید نوروز است.
3- حج آنها زیارت خانهای است در شیراز که سید علی محمد باب در آن متولد شده، یا خانهای که میرزا حسین علی بهاء الله در مدت اقامت خود در عراق در آن زندگی میکرد، و برای آن وقت خاصی مقرر نشده است.
4- هر مرد فقط میتواند یک زن داشته باشد، در کتاب اقدس ازدواج با دو زن با رعایت عدالت جایز دانسته شده است. ولی عبد البهاء در تفسیر آن گفته است چون شرط عدالت هیچ گاه تحقق نمییابد، پس در واقع در ازدواج تعدد راه ندارد. و ازدواج با زن پدر حرام است و با دختر و خواهر و سایر اقربا جایز است.
5- تمام اشیا پاک است، حتی امثال بول و غائط و سگ و خوک و…
6- در آیین بهائیت سهم ارث پسر و دختر مساوی است، چنانکه سن بلوغ آنها هم یکسان است (یعنی پانزده سالگی) .
7- مراکز مهم اجتماعات رسمی آنها یکی «حظیرة القدس» (در عشق آباد) و دیگری «مشرق الاذکار» در نزدیک شیکاگو (آمریکا) است. (1).
1) در تنظیم این بحث از کتابهای زیر استفاده شده است: دایرة المعارف تشیع، ج 3، ص 4- 5، ابطال تحلیلی بابیگری، بهاییگری، قادیانیگری، ص 40- 85، ذیل الملل و النحل، ص 41- 56، تاریخ الفرق الاسلامیة، ص 217- 222، شیخیگری، بابیگری. کتاب:فرق و مذاهب کلامی،ص 337.
