دستور مکرم و مشیر مفخم نظام العالم مدیر امور الجمهور بالفکر الثاقب متمم مهام الانام بالرأی الصائب ممهد بنیان الدوله و الاقبال مشید ارکان السعادة و الاجلال المهفوف لصنون عواطف الملک الاعلی ضبطیه مشیری الوب برنجی رتبهی مجیدی نشان ذیشاننی حائز و حامل اولان وزیرم حسین پاشا ادام الله اجلاله و فخر الامراء الکرام معتمد الکبیر الفخام ذوالقدر و الاحترام صاحب العز و الاحتشام المختص بمزید عنایة الملک العلام میرمیران کرامدن عکا سنجاغی متصرفی در دنجی رتبه مجیدی نشان ذیشاننک حائز و حاملی هادی پاشادام اقباله و قدوه النواب المتشرعین عکا نائبی مولانا زید علمه توقیع رفیع همایونم و اصل اولیجق معلوم اوله که مقدما ایرانده بابی فامیله بر مذهب ظهور ایده رک بونلرک شیخلرندن بعضلرینه ایران دولتنجه مجارات ایدلدیکی مثللو برازی ده طرد و دفع الوتد قلری جهتله بونلردن شیخ میرزا حسینعلی و صبح ازل و برادرلری و رفقا سی حملة ادرنه یه گوندر لمشدی مرقوم شیخ حسین علی صبح ازل ایله رفقا سندن طوبجی قائم مقام لقندن مخرج آقا جان بک (1) ایله قره باغلی شیخ علی سیام (2) و خراسانلی میرزا حسین نام دیگری مسکن قاسم و محمد قدوس (3) و عبدالغفار و درویش علی و اصفهانلی محمد باقر نام شخصلرک مخابرات مفسد تکارانهای وقوع بولر یعنی استخبار اولو نمسیله اشخاص مرقومه اخذ و توقیف ایله دیوان احکام (عادله مده تشکیل اولنان قومیسیوند تدقیق اولوند یغنده یدلرنده بولنان کاغذ و رسائلک مدلول و ماللرینه و کندولرک احوال و افعاللرینه نظرا مرقوم شیخ یحیی صبح ازلک کندوسنه عربی و فارسی بر کتاب نزولندن بحثله بر نوع نبوتی متضمن مهدیلک ادعا سنده بولوند یعنی اگلاشلمش بومثللو ارباب ضلالک شویولده حرکته
قیاملیری جاهل اولان برطاقم اهل سلامک اغفالی مقصدینه مبنی اولدیغنه بنادیوان حرب احکامی اقتضاسنجه مرقوملرک نفی ابدایله مجازاتلری لازم گلمیش و اگر چه مرقوملرک علی صبح ازل امر لریله مقتدی اولملرینه نظرا برنجی طوپخانه عامره قائم مقام لغندن مخرج سلماسی آغاجان بک ترویج افساد اتلرینه خدمت ایلمش اولمسندن ناشتی ایگنجی قره باغلی شیخ علی صیام و خراسانلی میرزا محمد حسین نام دیگری مسگر قاسم و مرقوم علی صبح ازلک وکیلی قدوس و اصفهانلی محمد باقر و شیخ میرزا حسینعلی و صبح ازلک برادر لری میرزا موسی و میرزا محمد قدوس و احبا سندن عبدالغفار و خدمتکار لرندن درویش علی نام کیمسه لری دخی فضله اتباع و اقتدا ایله – اوچنجی درجه ده طوتولملری لازم کلورایسه ده عبارة قانونیه ده علی الاطلاق اول انفاقلر دبولنان کولنن کیمسه لره صراحتی بولنمق ایچون درجه تعییننه لزوم گوسترمش ایدیکندن جمله سنک محل بعیده یه نفی ابدایله دفع و تغریبی – و فقط قانون جزا احکامی حکمینجه نفی ابد جزاسی حبسی جامع اولد بغندن بونلر کیده جکلری محللرده حبس اولنماز لرایسه فرار و یا خود مملکت ایچریسنده گزه رک بر طاقم کسانی اضلاله اجتسار ایده جنگلرینه بناء قلعه بند صورتیله محبوس بولوندیریله حقلرینه ضمیمه ترتیب مجازاتلری قلنمسی قومیسیون مذکور جالبندن با مضبطه بیان اولنمش اولوپ واقعا مرقوملر بولند قلری محللرده گرک اهالی و گرگ بربریله اختلاط ایتدیرلمه مک اوزره قلعه ایچنده بر خانه ده اقامت ایتد یرلمک و هیچ بر کیمسه ایله اختلاط ایتدیرلمه نسه دائر مأمورین و ضابطان طرفندن دائما دقت و نظارت اولونمق اوزره اشخاص مرقومه عکا و ماغوسه قلعه لرینه موبدا نفی و تغریبلری بالتنسیب کیفیت طرف شاهانه مه عرض ایله لدی الاستیدان بر منوال محرر اجراسی خصوصنه ارادهی ملوکانه مهابت صدور اولمش موجبنجه اشخاص موقوموندن صبح ازل ایله رفقا سنک قبریس جزیره سند نفی و تغریبلری ایچون دیگر بر امر شریفم تصدیر قلنمش اولمقین سزکه ضبطیه مشیری مشار الیهسنه مرفوموندن شیخ میرزا حسینعلی و آغاجان بک و اوغلی محمد قدوس و میرزا موسی و میرزا محمد قلی و درویش علی نام شخصلری اقتضای و جهله تحت الحفظ مؤبدا عکایه نفی و از ساللرینه رؤیت ایلیه سزه سز که متصرف و نایب مومی الیهما سز مرقومونک اول طرفه وصوللر … قلعه ایچنده برخ انه ده مؤبدا منفیا اقامت ایتدیر لمسنه هیچ بر کیمه ایده اختلاط
ایتدیرلمه مسنه مأمورین طرفندن بغایت دقت و نظارت و خطوه واحده محل آخره حرکتلرینه رخصت اولمیوب هر حال که فرار و محافظه لرینه اعتنا و صرف مقدوت و وصوللرینی بیان و اشاره مبادرت ایله سز تحریرا فی یوم الخامس من شهر ربیع الاخر سنهی خمس و ثمانون و ماتین و الف. توضیحا اغلاطی چند در این فرمان دیده میشود که باید آن را اغلاط مطبعی دانست ولی چون ما تخصصی در انشای ترکی نداریم به اصلاح آن اقدام ننمودیم. عکس کسانی است که اسامی ایشان در فرمان مذکور است به استثنای بها و ازل و به اضافه عباس افندی و برادران کوچکش که در وسط نشستهاند و این عکس در ادرنه در همان اوان حرکت و تبعیدشان گرفته شده است.
1) مقصود میرزا آقا جان خادم الله کاتب وحی یا واهی است.
2) سیاح – مقصود حاجی سیاح است که سیام نوشته.
3) غیر از قدوس مشهور است که در طبرسی کشته شده.
