احسایی با همه ی جلالت قدر و تبحّری که در علوم اسلامی به طور عام و در احادیث و روایات صادره از اهل بیت عصمت و طهارت)ع) به طور خاص دارد در فن فلسفه ضعیف و ناتوان بوده و با اصول و مبانی عقلی بیگانه و نا آشنا به شمار می آید. به همین جهت در موضع گیریهای فلسفی از موازین عقلی و منطقی خارج شده و در بسیاری موارد سخنان سست و بی‌اساس ابراز داشته است.
باید توجه داشت که آشنا نبودن با فلسفه و عدم مهارت در موازین علوم عقلی برای بسیاری از مردم یک نقص و یا یک اشکال شناخته نمی شود. آنچه می تواند به عنوان یک اشکال مطرح شود این است که انسان در فنی که وارد نیست و در رشته‌ای که با آن آشنایی کامل ندارد به اظهارنظر پردازد و با کسانی که در آن فن، صاحب نظر شناخته می شوند وارد مجادله و گفتگوی خصمانه گردد.
احسایی با نوشتن شرح بر عرشیه صدرالمتألهین و طرح انتقادهای خود بر این کتاب، وارد میدانی شد که از توانایی رزم و ستیز در این میدان برخوردار نبود.
