شیخیه‏ی بابیه

از رویدادهای مهم در فرقه‏ی شیخیه پس از درگذشت سید کاظم رشتی، ادعای جانشینی وی از سوی میرزا علی محمد شیرازی و اعلام حمایت برخی از عالمان شیخی و شاگردان سید از او بوده است. آن ادعا و این اعلام حمایت نامیمون، منشأ بسیاری از انحرافات عقیدتی و کفر و ارتداد رییس گروه و سایر طرفداران وی گردیده است.

چنان که اشارت رفت، ادعای «شیعه‏ی کامل» یا «رکن رابع» و «ناطقیت» در میان فرقه‏ی شیخیه، زمینه‏ساز ادعای «بابیت» و پذیرش آن از سوی جمعی از طرفداران این فرقه شد که خود، فرقه‏ی مستقلی دیگری را تشکیل دادند و به نام «بابیت» شناخته شده‏اند.

ادعای دروغین «بابیت«، هر از چند گاهی، از زمان ائمه علیهم‏السلام تا قرن حاضر، کم و بیش رواج داشته است، اما هیچ یک از مدعیان دروغین آن، به اندازه‏ی میرزا علی محمد باب، جامعه‏ی اسلامی را به انحراف نکشاند. علاوه بر آن – چنان که خواهد آمد – میرزا علی محمد باب، غیر از ادعای دروغین بابیت، ادعای دیگری را مطرح کرد که زمینه ساز فرقه‏ی دیگری به نام «بهائیت» شد.

به توفیق الهی، در ادامه‏ی این سلسله مقاله‏ها، جوانب موضوع را پیگیری می‏کنیم. اینک به معرفی فرقه‏ی «بابیه» می‏پردازیم.