شیخ احسایی از میان شاگردان خود یک تن را برای جانشینی خویش برگزید و آن سید کاظم رشتی بود شیخ احمد بسید رشتی بسیار احترام میکرد و تا او در مجلس حاضر نمیشد بدرس گفتن شروع نمیکرد پس از وفات شیخ احمد احسائی پیروان وی بیاختلاف کلمه سید رشتی را نائب مناب وی و پیشوای خویش دانستند حوزهی درس و ریاست شرعی او قوت گرفته در مقابل فقهای بزرگ عرب که در کربلا بودند طریقهی شیخی را پسند نمیکردند حوزه و مقام خود را نگاهداری کرد و چون نماز جماعتها در کربلا بیشتر در حرم امام حسین (ع) و اطراف آن برپا میشد طائفهی شیخی که در احترام کردن از قبور ائمه و دین غلو داشتند در بالای ضریح حسین (ع) نماز نمیگذارند و آن مکان را فوق العاده تقدیس میکردند. مخالفین آنان از روحانیان شیعه و پیروان آنان که در بالای سر ضریح حسین نماز می خواندند در مقابل شیخی بالاسری نامیده شدند بالجمله جمعی کثیر از فضلای شیخی در حوزهی درس سید رشتی حاضر میشدند و هر چه در آن حوزه گفته و شنیده میشد روی تعلیمات شیخ احسائی بود با تحقیقاتی که نائب مناب او از روی بسط اطلاعات و آشنائی باصطلاحات اهل فن بر آنان میافزود.