و ان الق عصاک فلما رآها تهتز کانها جان ولی مدبرا و لم یعقب یا موسی اقبل و لا تخف انک من الامنین.
ترجمه: خداوند به موسی گفت: اینک عصای خود را بیانداز تا قدرت ما را تماشا کنی. پس چون آن را انداخت دید که می جنبد چنانکه گویا جان دارد یا صاحب روح است. پشت کرد برای فرار و دنبال عصا را نگرفت. خطاب آمد: ای موسی رو کن و مترس که تو در امانی.
بهاییت: (کتاب ایقان) معجزات این سوره و سوره های دیگر که درباره ی حضرت موسی آمده منظور از عصا عصای امر خداست و دست وی که بیضا بود (و نور آن خیره کننده) منظور نور معرفت است یعنی عصا اژدها نشد و ید بیضای موسی کنایه است.
توضیح: معلوم است که باید زیرآب همه ی معجزات پیغمبران قبلی را بزنید. چون قرار نیست خودتان هم معجزه کنید! اصلاً نباید اجازه می دادید این همه پیغمبران بیایند و معجزه بیاورند. باید چند هزار سالی زودتر این آئین جالب را تشریع می فرمودید.
