و من یقل منهم انی اله من دونه فذلک نجزیه جهنم. کذلک نجزی الظالمین.
ترجمه: و هر کس از آنها بگوید: منم خدایی غیر از او پس چنین کسی را دوزخ پاداش می دهیم و چنین مزد می دهیم ستمکاران را.
بهاییت: حسینعلی بها در پاسخ به این آیه محکم چندین بار گفتند: اننی انا الله.لا اله الا انا. من در مناظره ای که با یکی از مبلغین کردم که البته فکر نمی کرد من ادعاهای مکرر میرزا علی محمد و میرزا حسینعلی را درباره ی خداییتش دیده باشم این ادعای باب را با ادعای امام زمانیش و ادعای بندگیش و ادعاهای دیگرش در کنار هم گذاشتم و گفتم اینها نشانه عدم صداقت یک نفر است. بالاخره تکلیفش چه می شود. ایشان کیست؟
یک لحظه خودتان را جای چنین مبلغی بگذارید و فکرش را بکنید که اینجا چه عکس العملی نشان خواهید داد؟ چند حالت ممکن است: یا انسانی منطقی و به دنبال حقیقتید که خیلی راحت یک جمله می گویید: استغفر الله ربی و اتوب الیه (از درگاه خداوند یگانه معذرت می خواهم و به سوی پرستش آن یگانه معبود بی همتا باز می گردم(. آن وقت مانند انسانی پاک و یگانه پرست به این حقیقت رسیده اید که این جماعت مسخ شده را خدا در عذابی دائم قرار داده و نفرین مدام خدا بر آنهاست چون نمی توانند حتی یک لحظه خدایشان را بشناسند و با وی به راز و نیاز بپردازند.
حالت دوم در مورد مناظره من واقع شد و آه تأسفبار من را برای آینده ی نه چندان دور فرد مخاطبم در بر داشت. غرور ناشی از جهل و نادانی و ناسپاسی و کفران نعمت در جثه ای ضعیف ولی با باری گران و روح پاک که امانتی الهی است در جسمی آلوده به خیانتکاری و شرک از دست رفت. پاسخش هم این بود: (جناب باب چهار مقام مختلف داشتند. یکبار در مقام بندگی بودند و آن صحبت را کردند؛ بار دیگر مقام امامی بار دیگر مقام خدایی و…. واقعاً که!
