آئینی که مدعی است من پیام آور محبت هستم و با عداوت میانه ای ندارم و حتی گرگان خونخوار را می گوید ملجا و پناه شوید و محبت کنید و مشک ختن به مشامشان برسانید و همه احکام قصاص را می گوید منسوخ داشتیم و دستور به محبت و رافت دادیم یکباره و در یک چرخش سیصد و شصت درجه ای، خشن ترین حکم را درباره خطا کاران صادر می نماید: سوزاندن!!
تعجب نکنید در بهائیت حکم کسی که خانه ای را آتش بزند، سوزاندن است!
یعنی خود سوزاننده را بیاورند و نفت روی او بریزند و آتشش بزنند یا کنارش آتش افروزند و او را زنده زنده در آتش افکنند!!
تصور این صحنه قرون وسطائی را بنمائید که مردم بهائی همه در استادیوم جمع شده اند و مشغول تماشا هستند که ناگاه خطا کار را می آورند و مامور اجرای حکم می گوید:
جناب ولی امر (البته فعلا که بهائیت ولی امر ندارد، لابد می گوید جناب رئیس بیت العدل) اجازه می فرمائید حکم را اجرا کنیم؟!
و او سری به نشانه موافقت تکان می دهد و در این هنگام جلاد وظیفه خود را آغاز می کند…
چند لیتر نفت را که از قبل آماده شده روی تمام قسمت های بدن خطاکار می ریزد و سپس کبریت (یا فندک) را از جیب در می آورد و منتظر فرمان رئیس بیت العدل (که لابد یکی از همان نه نفر مستقر در اسرائیل است) می ماند. در این لحظه تاریخی، رئیس انگشت اشاره را به نشانه کشتن رو به پائین می برد و مامور اجرا فندک را به بدن خطاکار نزدیک می کند و با گفتن یک «الله ابهی» طرف را آتش می زند…
جمعیت حاضر در استادیوم که همه بهائی هستند یکباره از شوق اجرای حکم حضرت خدای زندانی (یعنی میرزا حسینعلی بهاءالله) از جا بر می خیزند و یکصدا فریاد «الله ابهی» سر می دهند و برای جلاد ابراز احساسات می کنند… اما خطا کار مشغول سوختن است و هر چه بیشتر آن خطاکار سوخته می شود جمعیت بیشتر شادی می کنند و گویند الحمدلله که حکم دین محبت اجرا گردید…!
این عین عبارت کتاب اقدس است:
»ومن احرق بیتا متعمدا فاحرقوه»
اگر کسی عمدا خانه ای را آتش زد باید او را بسوزانید!!
البته جناب خدای زندانی یک تخفیف هم داده و گفته اگر کمی دینتان ضعیف بود و نخواستید حکم الهی مرا اجرا کنید حداقل او را تا آخر عمر در زندان اندازید و غذا و لباس و پوشاک هم به او بدهید تا در این مسافرخانه مجانی روزگار بگذراند و به ریش کسانی که خانه شان را آتش زده بخندد. اگر چنین کاری را کردید «لا باس علیکم» یعنی گناه نکرده اید ولی حکم اصلی همان سوزاندن است: «و ان تحکموا لهما حبسا ابدیا لا باس علیکم!»
باس بر شما نیست یعنی از این تغییر حکم (حبس ابد بجای سوزاندن) گناه نکرده اید ولی بدانید فرمان درست همان است که گفتم:
سوزاندن و سوزاندن!
کاش بهائیت فراگیر شود و در جهان حاکمیت یابد تا شاهد ساخت این استادیوم هائی که بمنظور اجرای حکم سوزاندن کتاب اقدس ساخته می شود باشیم!!
