خردمندان.. دانشمندان.. بینایان کشور ایران
آیا تصور میشود که هنوز مرکب نوشته این فرمایشات خشک نشده بفرماید در سنه شصت ظاهر میشود پس میرزا حسینعلی هرگاه عمدا تصحیف و تحریف کرده است وسیله رسوائی و مشت بازی خود را فراهم کرده و اگر کتابی را که نسخه کتاب غلط بوده همین قرینهها که ذکر کردم باید تابعان او عقب نسخه صحیح بروند.
(قصه العجب ثم العجب بین الجمادی و الرجب)
واقعا هر چند این مصرع در دهانهای اطفال عرب جاری شد و من هم به طور مزاح نوشتم اما در حقیقت نقل حال ماست در این مصرع؛ اخبار کثیره از امیرالمؤمنین در خصوص مطلب ظهور و رجعت وارد است باز میگوئیم العجب ثم العجب در چند سطر متصل به همین فقره از حدیث مفضل امام میفرماید صاحب در سنه دویست و شصت غائب میشود و در شهری که پادشاه ستمکار، متکبر، ظالمی دارد که نامش جعفر و لقبش متوکل است که در کناره دجله بنائی کرده، و نوشته است در سنه دویست و پنجاه و هفت متولد میشود و پدرش در سنه دویست و شصت وفات میکند پس چون میرزا حسینعلی این فقرات را دیده و تصدیق بر صحت روایت کرده است باید ملتفت شود که عبارت این فقره در حدیث این است که ذکر شد باری روشن شد که غیر از چپو مقصودی نداشته است.