خود میرزا حسینعلی (شارع امر بهائی) برای خویشتن چهار همسر اختیار نمود لیکن به بهائیان اجازه گزینش بیش از دو همسر را نداده است اما در عوض اجازه فرموده دوشیزگان بکر را به عنوان خدمتکار در منزل داشته باشند و برای آن هم حد و اندازه ای معین ننموده است!
منظور از دو همسری هم این است که در زمان واحد فرد می تواند دو همسر داشته باشد و از هر کدام هم دارای فرزندانی باشد و همسران هم حق هیچ اعتراضی را ندارند. میرزا در این اجازه به مردان برای انتخاب دو همسر هیچ توصیه ای هم در مورد رعایت شرایط عدم تبعیض بین دو همسر و شرط عدالت ننموده و راحتی خود مرد را شرط قرار داده است!!
در واقع عدم جواز گزینش بیش از دو همسر را هم همین راحتی دانسته و گفته اگر مرد راحتی خود و همسر اول را می خواهد به همان یک همسر قناعت کند اما آزاد است دو همسر انتخاب کند اگر اینطور خودش راحت تر است اگرچه همسر اول او از این کار ناراحت باشد!!
کیفیت سلوک با دو همسر هم طبیعتا به همین راحتی مرد که اساس تشریع دو همسری است برمی گردد. ملاحظه انصاف و عدالت بین دو همسر تحت الشعاع راحتی مرد قرار می گیرد که گزینش دو همسر را بر گزیده است!
اما بلافاصله بعد از اعلام جواز دو همسری، اجازه می دهد دوشیزگان بکر (ازدواج نکرده) را در منزل به عنوان خدمتکار داشته باشند!
تشریع این حکم یعنی آوردن دوشیزه به عنوان خدمتکار در خانه بعد از حکم ازدواج با دو همسر دارای معنای خاصی است زیرا انتخاب خدمتکار برای خانه (چه زن و چه مرد) چه ربطی به ازدواج دارد؟!
او بلافاصله بعد از تحدید همسران به دو تا اجازه می دهد دوشیزه بکر (و نه بانوی خدمتکار ازدواج کرده) را به عنوان خدمتکار در خانه داشته باشند!
به عبارات اقدس در این زمینه توجه فرمائید:
قد کتب الله علیکم النکاح ایاکم ان تجاوزوا عن الاثنین والذی اقتنع بواحده من الاماء استراحت نفسه و نفسها و من اتخذ بکرا لخدمته لا باس علیه
اکنون که با حکم دو همسری و جواز داشتن دوشیزگان به عنوان خدمتکار در خانه در کتاب اقدس آشنا شدیم مروری می کنیم به یکی از تعالیم مهم بهائی که تساوی حقوق رجال و نساء است و ببینیم در این حکم این اصل رعایت شده است؟!
آئینی که مدعی تساوی حقوق رجال و نساء است چرا به زن این اختیار را نمی دهد که از ازدواج دوم مرد جلوگیری کند و مرد می تواند بدون اذن او همسر دوم اختیار کند (در اقدس هیچ شرطی برای ازدواج دوم جز راحتی مرد نگذاشته است تازه عدم راحتی زن اول هم مانع ازدواج دوم مرد نیست) آیا زن بهائی اگر به ازدواج دوم مردش راضی نباشد می تواند جلو نص صریح کتاب اقدس بایستد و مانع ازدواج دوم همسرش بشود؟
آیا می تواند از آوردن دوشیزه بکر توسط همسرش به خانه جلو گیری کند؟!
جالب است بدانید خود بهاءالله دختر دوشیزه و بکر خود را در ایام ریاست برادرش یحیی صبح ازل بر بابیان، برای او به خانه اش می فرستد تا در او تصرف نماید اما او از این کار خشمگین می شود و دختر را برمی گرداند و می گوید چنین چیزی در بیان تشریع نشده است. اما میرزا قانع نمی شود و دوباره دخترش را برای ازل می فرستد که حداقل این دختر را برای پسرش به عنوان خدمتکار بپذیرد باز هم یحیی نمی پذیرد و دختر را پس می فرستد!
آیا اگر زن بی عدالتی از مرد دید می تواند شکایت کند (مطابق کدام نص اقدس(؟
آیا با تعدد زوجات، تساوی حقوق زنان با مردان لطمه ای نمی بیند؟!
