همین که از دعاوی «بابیت» و «ذکریت» مدتی گذشت و گروهی نزد سید علی محمد شیرازی جمع شدند، وی ادعای خود را تغییر کرد و از «مهدویت» سخن به میان آورد و گفت:
منام آن کسی که هزار سال می‌باشد که منتظر آن میباشید. (1).
برخی آوردهاند، خود «باب» از عراق به مکه رفت و چنان که بابیان گفتهاند، در آن جا دعوی مهدویت خود را علنی ساخت. در اخبار ظهور مهدی علیهالسلام آمده است که او، ابتدا در مسجد الحرام، خود را معرفی میکند، او نیز به مکه رفت. سپس به بوشهر بازگشت، رحل اقامت افکند.
مدت دعوت قائمیت و مهدویت او، حدود دو سال و نیم در آخر زندگیاش بیش نبود و با وجود توبه نامه، در ادعای خویش ثبات قدم نداشته است. (2) اندیشهمندان مسلمان، اعم از شیعه و سنی، کتابهای بسیاری در رد این فرقه نوشتهاند که در ادامهی این سلسله نوشتار، تعدادی از آنها را یادآور خواهیم شد. إن شاء الله.
1) نقطة الکاف، ص 135.
2) دایرة المعارف تشیع، ج 3، ص 5 – 4.
