در کتب و آثار بابیه و بهائیه مدارکی دال بر ادعای الوهیت و خدائی توسط این مدعیان دین جدید مشاهده می شود. این ادعاها به حدی صریح و روشن است که جای هیچگونه تفسیر و تاویلی باقی نمی گذارد.
به منظور بررسی ادعاهای فوق با نگاه به برخی از مدارک بهائیت مطالب جدیدی در اختیار خوانندگان محترم گذارده می شود:
1-میرزا علی محمد در صفحه 5 لوح هیکل الدین که ضمیمه ی کتاب بیان عربی است خود را ذات خدا و هستی او معرفی می نماید: «ان علیا قبل نبیل ذات الله و کینونیته» ترجمه: «به درستی که علی قبل از نبیل (علی محمد) ذات و هستی خداست.«
2-میرزا حسین علی در صفحه 229 کتاب مبین اظهار می دارد: «لا اله الا انا المسجون الفرید» یعنی نیست خدایی غیر از من زندانی تنها!
بنابراین یک نفر بهائی با توجه به اینکه تأویل و تفسیر در بهائیت حرام است و باید ظاهر عبارات مکتوب رهبران بهائی را بپذیرد، باید معتقد باشد که میرزا علی محمد شیرازی و میرزا حسین علی هر دو خدا هستند؛ و اگر چنین اعتقادی را نداشته باشد بهائی نیست ولی کفر بودن این ادعاها بر هر فردی آشکار و هویدا است به ویژه آنکه قبله بهائیان نیز قبر میرزا حسینعلی می باشد!!؟؟
